De progressie van dementie manifesteert zich meestal in 4 verschillende stadia. Elk stadium van dementie vereist een andere aanpak en mogelijke tussenkomst van verzorgers.
1e stadium van dementie - "de bedreigde ik".
2e stadium van dementie -"de verloren ik".
3e stadium van dementie - "het verborgen zelf".
4e stadium van dementie -"het ondergedompelde zelf".
In het eerste stadium, het "bedreigde zelf", is er vaak een grote behoefte aan beweging. Dit vermindert het gevoel van rusteloosheid bij bewoners met dementie. Betrokkenheid bij tuinonderhoud of deelname aan andere bewegingsactiviteiten zijn hier bijvoorbeeld geschikt. Voor de aanpak is het belangrijk dat mensen in de fase van het "bedreigde ego" zo min mogelijk gecorrigeerd worden door het personeel en alleen onopvallend ondersteund worden. Dit komt omdat bewoners in deze fase van het dementieproces hun ziekte vaak liever verbergen. In deze fase hebben zorgontvangers soms ook last van slaapproblemen veroorzaakt door afmattende gedachten, zorgen en het besef dat ze zelf merken dat er een verandering plaatsvindt.
De overgang naar het derde stadium wordt gekenmerkt door een verandering van een externe ervaring naar een interne ervaring, d.w.z. de ontbinding van het egobewustzijn. Getroffen bewoners trekken zich terug en zijn letterlijk in hun eigen wereld. Dit kan van buitenaf gemakkelijk worden herkend aan repetitieve bewegingen of geluiden en het feit dat hun ogen vaak gesloten zijn. De persoon met dementie heeft nog steeds een beperkte mobiliteit, maar kan zich niet meer oriënteren en ook verbale communicatie is grotendeels niet meer mogelijk. Uitdagend gedrag kan nu vaker voorkomen.
In het stadium van de "verloren zelf" kan er ook behoefte zijn aan beweging, maar het is belangrijk om voldoende ondersteuning te bieden. Bewoners in deze fase van het dementieproces zijn vaak gedesoriënteerd en bang om fouten te maken die kunnen leiden tot vallen. Stimulerende beweging door middel van muziek en het enthousiasme en de motivatie van de verpleging, de sociale zorg of de familie zorgen voor een positieve stemming en ontspanning. In de zintuiglijke tuin is de Qwiek.melody een hulpmiddel dat herinneringen oproept door herkenbare muziek en vreugde door sociale interactie. Dit is belangrijk omdat deze fase gekenmerkt wordt door een vervaging van heden en verleden, waarbij familieleden soms niet meer herkend worden en vreemden voor bekenden worden aangezien. Temporele oriëntatie gaat verloren en communicatie met de getroffen persoon wordt steeds moeilijker door afnemende cognitieve prestaties. Uitdagend gedrag kan voor het eerst optreden in deze fase.
Wanneer de progressie van dementie het stadium van het "verzonken ego" heeft bereikt, is de zorgontvanger volledig in zichzelf gekeerd en immobiel. Dit betekent dat ze zich nauwelijks bewust zijn van de buitenwereld. Zelfs als het lijkt alsof er nauwelijks toegang mogelijk is, vertonen deze bewoners een positieve reactie op fysieke benaderingen en zintuiglijke prikkels. Passieve activiteiten zoals zitten, luisteren en een verhoogde behoefte aan rust zijn merkbaar. In de fase van het "geabsorbeerde ego" zijn de ogen meestal gesloten en kunnen zowel personeel als familieleden nauwelijks contact maken. Het afspelen van hun favoriete muziek biedt bijvoorbeeld een oplossing voor positieve stimulatie.